Του Γιώργου Δελαστίκ
Τέταρτος πυρηνικός επιστήμονας δολοφονήθηκε στην Τεχεράνη μέσα σε δύο χρόνια, από πράκτορες του Ισραήλ ή των ΗΠΑ κατά τις ιρανικές αρχές, οι οποίες πιθανότατα έχουν δίκιο στις υποψίες τους.
Παράλληλα, σε μια εμφανή προσπάθεια σκόπιμης καλλιέργειας κλίματος ανησυχίας και δήθεν επικρεμάμενων κινδύνων, το Εθνικό Ινστιτούτο Ασφάλειας του Ισραήλ επέδωσε με, θεατρικά προβεβλημένο από τα μέσα ενημέρωσης, τρόπο μια έκθεση στον ακροδεξιό Ισραηλινό πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου, στην οποία περιέχεται και ο ισχυρισμός ότι ενδέχεται το Ιράν να προχωρήσει σε πυρηνική δοκιμή τους επόμενους δώδεκα μήνες. Προκειμένου να συμπληρωθεί το σκηνοθετημένο ντεκόρ, Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν μεγάλη αμερικανοϊσραηλινή στρατιωτική άσκηση, το σενάριο της οποίας προβλέπει επίθεση με πυραύλους κατά του Ισραήλ.
Υστερα από αυτό, το ερώτημα που προβάλλει είναι αν όντως οι Αμερικανοί ετοιμάζονται με τη συμμετοχή των Ισραηλινών να εξαπολύσουν αεροπορική επιδρομή εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Ο πρώτος λόγος που θα έκαναν κάτι τέτοιο είναι για να υπονομεύσουν το ισλαμικό καθεστώς της χώρας, να το εμφανίσουν αποδυναμωμένο στα μάτια του ιρανικού λαού και τελικά οι άνθρωποί τους μέσα στο Ιράν να μπορέσουν να ηγηθούν των Ιρανών αντιπάλων του καθεστώτος και να το ανατρέψουν, επαναφέροντας έπειτα από 33 χρόνια την Τεχεράνη σε καθεστώς υποτέλειας προς την Ουάσιγκτον, όπως την προεπαναστατική εποχή του σάχη. Στον οικονομικό στραγγαλισμό του Ιράν και μέσω αυτού στη διευκόλυνση αναρρίχησης στην εξουσία των φιλοαμερικανικών στοιχείων αποσκοπούν φυσικά και οι διαρκώς εντεινόμενες κυρώσεις εκ μέρους των ΗΠΑ, οι οποίες επιδιώκουν να επιβάλουν για πρώτη φορά καθολικό εμπάργκο εξαγωγών ιρανικού πετρελαίου.
Είναι αποκαλυπτικό των αμερικανικών εκβιαστικών προθέσεων ότι στις 31 Δεκεμβρίου ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα υπέγραψε και έκανε νόμο μέτρα που είχε αποφασίσει με μεγάλες πλειοψηφίες το Κογκρέσο, βάσει των οποίων απαγορεύεται η πρόσβαση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ όλων των ξένων εταιρειών που έχουν οποιαδήποτε δοσοληψία με την κεντρική τράπεζα του Ιράν. Ο νόμος αυτός συνιστά εκβιασμό της Ουάσιγκτον προς την Κίνα και την Ιαπωνία που αγοράζουν τεράστιες ποσότητες ιρανικού πετρελαίου, απειλώντας τες ουσιαστικά με αποκλεισμό των προϊόντων τους από την αμερικανική αγορά, αν συνεχίσουν να αγοράζουν ιρανικό πετρέλαιο!
Επιπροσθέτως, η εξαπόλυση αεροπορικής επιδρομής από τις ΗΠΑ κατά του Ιράν θα ήταν υποβοηθητικός παράγοντας επανεκλογής του Ομπάμα στην προεδρία τον Νοέμβριο. Θα τον εμφάνιζε ως έναν αποφασιστικό, πολεμοχαρή πρόεδρο, που ναι μεν έφερε πίσω μεγάλο μέρος των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής του Ιράκ, ταυτόχρονα όμως όχι μόνο κλιμάκωσε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και διεξήγαγε τον κατακτητικό πόλεμο κατά της Λιβύης που έφερε και την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι, αλλά και προχώρησε στο αδιανόητο, εξαπολύοντας επίθεση κατά του Ιράν.
Αυτός ο τελευταίος παράγοντας όμως φαίνεται ότι σταδιακά εξασθενεί. Δεν έχει καθόλου ξεπεραστεί η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ και γι' αυτό φαίνεται ότι το αμερικανικό κατεστημένο κατέληξε στην άποψη ότι πρέπει να παραμείνει πρόεδρος ο Ομπάμα προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα άσκησης ευέλικτης οικονομικής πολιτικής αντιμετώπισης συνεπειών της κρίσης. Δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα του κοινωνικού κανιβαλισμού των Ρεπουμπλικάνων, γι' αυτό και εξαφανίζονται ξαφνικά και μυστηριωδώς οι επικίνδυνοι υποψήφιοί τους για το προεδρικό αξίωμα, όπως π.χ. ο Νιουτ Γκίνγκριτς, και απομένουν κάποιοι που είναι σχεδόν βέβαιο από τώρα ότι θα ηττηθούν διά περιπάτου από τον Ομπάμα. Αυτό, παρόλο που ο τελευταίος έχει απογοητεύσει παταγωδώς τους προοδευτικούς Αμερικανούς που πρωτοστάτησαν στην εκλογή του νομίζοντας ότι θα ακολουθήσει εντελώς διαφορετική, πολύ πιο φιλολαϊκή πολιτική.
Οπως έχουν τα πράγματα τώρα, ο Ομπάμα δεν χρειάζεται αεροπορική επιδρομή κατά του Ιράν για να επανεκλεγεί. Φυσικά, αν η κατάσταση αλλάξει ριζικά στους δέκα μήνες που απομένουν ως τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, πράγμα που δεν είναι απίθανο σε μια τόσο σκληρή χρονιά όσο το 2012, ευνόητο είναι ότι θα αναπροσαρμοστεί και η πολιτική του αμερικανικού κατεστημένου.
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ
Είναι πολύ σκληρό καρύδι η Τεχεράνη
Αδύνατη εντελώς είναι η στρατιωτική κατάκτηση του Ιράν από τις ΗΠΑ κατά το πρότυπο του Ιράκ. Τα σχεδόν 70 εκατομμύρια του ιρανικού πληθυσμού και τα περίπου 12 (!) εκατομμύρια Ιρανών στρατιωτικών και ένοπλων πολιτοφυλάκων εγγυώνται ότι η για τους Αμερικανούς κόλαση του Ιράκ θα έμοιαζε με... ανέμελες διακοπές στις Βερμούδες σε σύγκριση με αυτό που θα ζούσαν στο Ιράν, αν επιχειρούσαν να το υποδουλώσουν. Το πολύ σοβαρότερο όμως είναι ότι Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λίβανος, Παλαιστίνη, Μπαχρέιν και το πετρελαιοφόρο βορειοανατολικό τμήμα της Σαουδαραβίας θα μπορούσαν να γίνουν παρανάλωμα του πυρός σε μια γενικευμένη μεσανατολική σύρραξη, αν η Ουάσιγκτον αποτολμούσε πόλεμο κατά της Τεχεράνης.
Από: ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου