Ζητούνται επειγόντως νέοι οικονομικοί εισαγγελείς με θητεία στην... Ιπποκράτους!

Η κρίση θεσμών είναι η πιο σημαντική από τις κρίσεις που περνά ο τόπος μας,δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο ασυνέπειας κράτους και πολιτών. Η ώρα που θα σπάσει αργεί ακόμα, όμως ιστορικά οι εθνικές μας ανατάσσεις πάντοτε μέσα από κρίσεις ξεπηδούν και από αυτό γεννιέται ελπίδα ότι ίσως ο καλός θεός της Ελλάδας θα την τραβήξει σύντομα ξανά προς την δόξα. Νομοτέλεια οικονομική είναι άλλωστε, ότι η οικονομία τροχός είναι και γυρίζει, η ύφεση φέρνει ανάκαμψη, η ανάκαμψη οδηγεί στην ανάπτυξη και ούτω καθ εξής. Τώρα σχετικά με τα του οίκου μας και με τις πολιτικές μας επιλογές, ο τροχός της οικονομίας μας γυρίζει μεν με απρόβλεπτους ρυθμούς δε. Και είναι απρόβλεπτοι οι ρυθμοί επειδή το τέμπο δεν είναι ένα,είναι πολλά και αλληλεπικαλυπτόμενα και δεν κρατά την μπαγκέτα ο δημοκρατικά εκλεγμένος έλληνας πρωθυπουργός όπως φυσιολογικά θα έπρεπε να γίνεται σε μια φυσιολογική και όχι παρά φύσιν Δημοκρατία. Και πού αλλού στον κόσμο παρά εδώ στην γενέτειρα της Δημοκρατίας δεν μοιάζει πιο παράταιρο το θέαμα μιας ευνουχισμένης Δημοκρατίας; Και μην μηδενίσουμε το πολίτευμα επειδή είναι της μόδας εσχάτως, ας κάνει ο καθένας τις αυτοκριτικές του και μετά "Ὁ ἀναμάρτητος πρῶτος τὸν λίθον βαλλέτω". Οι μηδενιστικές αντιλήψεις και αποπροσανατολιστικά λειτουργούν και λύσεις δεν προσφέρουν . Ο νέος πόλος έλξης κεντροαριστερών ψηφοφόρων ο πολύς κύριος - “τζάμπα μάγκας” κατά τον Ε. Βενιζέλο - Αλέξης Τσίπρας, στις 15 Ιανουαρίου 2012 στην βουλή στην ώρα του πρωθυπουργού ανέφερε σχετικά με τις προθέσεις για μείωση μισθών ότι "η πολιτική αυτή είναι που μας οδηγεί στη δεκαετία του `50 και με μαθηματική ακρίβεια και εκτός Ευρωζώνης" μίλησε μάλιστα και για το ότι η χώρα χρειάζεται ανάπτυξη, αυτονόητες έννοιες για εμένα και σίγουρα προς την σωστή κατεύθυνση. Δεν είναι της παρούσης η υπενθύμιση του ρόλου εν γένει της Αριστεράς στην αποδόμηση της Ελληνικής βιομηχανικής παραγωγής δια των εργατοπατέρων και των στημένων σωματείων, αλλά πρέπει να υπογραμμίσω την αλλαγή στην ρητορική του Α. Τσίπρα. Ρητορική που εμένα προσωπικά αφήνει άναυδο, σαν να ακούω την έτοιμη για να κυβερνήσει αντιπολίτευση ένα πράγμα. Τώρα ανακάλυψα ρητορική του Συνασπισμού προς την σωστή κατεύθυνση θα μου πείτε; "Ο πνιγμένος απ'τα μαλλιά του πιάνεται", απαντώ. Και εξηγούμαι...Η ατάκα του κυρίου Λοβέρδου του εξαίσιου αυτού πολιτικού ανδρός, που από καθηγητής αδιευκρίνιστης βαθμίδος μεν, συνταγματικού δικαίου δε, στην Πάντειο που γύρω στο 1987 ακόμη έκανε να αναστενάζουν τα αμφιθέατρα, “εάν πειράξετε τον ΓΑ Παπανδρέου θα γίνει μακελειό” ή αυτούσια «όποιος επιχειρήσει να πειράξει τον κ. Παπανδρέου θα μετατρέψει τη χώρα σε μία χώρα όπου θα υπάρξει μακελειό» ερέθισε τα αντανακλαστικά μου και άρχισα να αναστενάζω και εγώ, τι θέλει να πει ο ποιητής αναρωτήθηκα; Μακελειό; Μου θύμισε την ατάκα του πατέρα του σημερινού κυβερνητικού εκπροσώπου έξω από τα γραφεία του κινήματος "δεν θα μας πάρουν το κόμμα με ρεσάλτο". Ρεσάλτο; Και μια που θυμήθηκα τον πατέρα ας σας παραθέσω και την χθεσινή δήλωση του υιού όχι για να τονίσω το ότι η οικογενειοκρατία καλά κρατεί σ'αυτόν τον τόπο όσο για να αναδείξω ότι ενοχλεί ιδιαίτερα και εντός και εκτός των συνόρων το θέμα με την ΕΛΣΤΑΤ! «Αποκυήματα της φαντασίας», χαρακτήρισε ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παντελής Καψής, τους ισχυρισμούς που διατύπωσε το πρώην μέλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ., Ζωή Γεωργαντά, ότι ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος συναντήθηκε με τον γενικό διευθυντή της Εurostat Β. Ραντερμάχερ. Βγήκε και η Α. Διαμαντοπούλου, το απέναντι μπαλκόνι της Ν. Μπακογιάννη για τον γυναικείο πρωθυπουργικό θώκο της Ελλάδος, και ζήτησε από τον οικονομικό εισαγγελέα να μην κάνει το αυτονόητο! Δεν είναι δική του δουλειά, λέει, να ερευνά εάν ήταν χαλκευμένα τα στατιστικά στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ διότι ποιος ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι ήταν 12% το έλλειμμα του προϋπολογισμού και ο Παπακωνσταντίνου με τον Παπανδρέου ως πολιτικοί υπεύθυνοι της περιόδου εκείνης ανακοίνωναν ότι είναι 15,4% και εκτόξευσαν οι κερδοσκόποι τα spreads μέσα σε μια νύχτα και βρεθήκαμε στη παρούσα οικονομική κατάσταση με τις όποιες συνέπειες; Ας τα καταθέσει στη Βουλή και εκείνη ως αρμόδια θα κρίνει με τις επιτροπές της εάν έχει ποινικές ευθύνες ο πρώην πρωθυπουργός. Που ακούστηκε στις ημέρες της μεταπολίτευσης έλληνας οικονομικός εισαγγελέας να καταφέρνει να συγκεντρώσει στοιχεία που να αποδεικνύουν ποινικές ευθύνες υπουργών και πρωθυπουργού;  Ιταλία το κάναμε εδώ πέρα ; Ως εδώ και μη παρέκει δηλαδή... Βέβαια την απόφαση για το εάν θα διαβιβάσει το φάκελο στη βουλή θα την πάρει ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ν. Παντέλης. Μέχρι τότε σχολιασμός από αυτό το βήμα δεν γίνεται . Και να μην ξεχάσω τον υπουργό δικαιοσύνης κύριο Μιλτιάδη Παπαιωάννου, εξέχον μέλος των εκσυγχρονιστών του τόπου που καταλόγισε στους οικονομικούς εισαγγελείς, διάβασα στις 21 Ιανουαρίου στην «Ημερησία», ότι με τη συμπεριφορά τους έπληξαν το κύρος της δικαιοσύνης με υπουργική ανακοίνωση, που κάνει επίσης λόγο για «δικαιοπολιτικά ατεκμηρίωτες και ουσιαστικά αστήρικτες καταγγελίες» στο άρθρο με τον τίτλο “Την αντικατάσταση Πεπόνη-Μουζακίτη μελετά ο Μ. Παπαϊωάννου”! Από αυτό και εγώ ορμώμενος υποθέτω ότι σύντομα θα δούμε και ... αγγελία με τίτλο: «ζητούνται επειγόντως αντικαταστάτες οικονομικών εισαγγελέων»!