Άνθιμος Αλεξανδρουπόλεως: Η ζωντανή ταυτότητα του λαού μας είναι η ορθόδοξη χριστιανική!

Ταυτίζεται ή όχι η εθνική ταυτότητα με την ορθόδοξη Οικουμενικότητα; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την οικονομική κρίση, την Ελλάδα και την Ευρωπαική Ένωση;
Στα επίκαιρα ερωτήματα αυτά κλήθηκε να απαντήσει σε ειδική εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Πολεμικό Μουσείο ένας από τους πιο σοβαρούς και υπεύθυνους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος.
 

Ο κ. Άνθιμος δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνείας για τη «ζωντανή» ταυτότητα του Νεοέλληνα, η οποία-όπως είπε- είναι η ορθόδοξη χριστιανική παρά τις αιτιάσεις περί του αντιθέτου τον τελευταίο καιρό από μερίδα του πολιτικού κόσμου της χώρας.
« Κρυφά, λοιπόν, βλέπουμε να υφαίνονται μεθοδολογίες, να καταστρώνονται νομοσχέδια, να τυπώνονται βιβλία, να εφαρμόζονται τακτικές, να διορίζονται Δραγώνες, να μοντάρονται σποτάκια για τις τηλεοράσεις, που αμβλύνουν κάθε παραδοσιακή φυσιογνωμία και ταυτότητα της Πατρίδος μας.
Επίσημα η Πολιτεία δε μας λέει «θέλω να γίνω λαϊκό Κράτος», όμως, διαπιστώνουμε ότι η νέα πολιτική σκέψη που διαχέεται σε όλα τα κόμματα, επιστρατεύει ανθρώπους τελείως άγευστους της πνευματικής λαϊκής εμπειρίας, για να ευτελίσουν, να γελοιοποιήσουν και τελικά να ροκανίσουν το φρόνημα και το ήθος του λαού∙ (συμπτωματικά; κατευθυνόμενα; κανείς δεν μπορεί να το βεβαιώσει).

Υπήρξε Πρωθυπουργός μας που σημειώθηκε ότι καθ’όλη τη διάρκεια της θητείας του δεν παρευρέθηκε ποτέ σε Δοξολογία και σε Παρέλαση!» επεσήμανε ο Μητροπολίτης Άνθιμος και πρόσθεσε με νόημα: «Αρέσει-δεν αρέσει, η ζωντανή ταυτότητα του λαού μας είναι η ορθοδοξη χριστιανική, οπότε ορθόδοξη χριστιανική είναι και η φυσιογνωμία της Πατρίδος μας, ακόμα.
Και δεν είναι που το λέω εγώ, τώρα πλέον το λένε παντού, ότι πρώτιστο και δυναμικότερο στοιχείο της εθνικής φυσιογνωμίας μιας χώρας, είναι η θρησκευτική πίστη του λαού της».
Μιλώντας στην κατάμεστη αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του και κατήγγειλε προσπάθεια εθνικού αποχρωματισμού των Ελλήνων με πρώτο βήμα την απο-χριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και αφετηρία-αρκετά συχνά- το ελληνικό Κοινοβούλιο.
«Μια πλούσια σειρά νομοσχεδίων επιδιώκουν να αποχρωματίσουν την εθνική φυσιογνωμία της Χώρας μας από κάθε χριστιανικό χρώμα∙ πολιτικός γάμος, αυτόματο διαζύγιο, σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, το θρήσκευμα στις ταυτότητες, η πολιτική βάπτιση, η πολιτική κηδεία, όχι η σύμφωνη, αλλά η απλή γνώμη του επισκόπου, προκειμένου να ανεγερθεί τέμενος αλλοθρήσκων στην επαρχία του και άλλα.», είπε με έμφαση και συνέχισε χωρίς φόβο.

«Τα προηγούμενα χρόνια, αν μιλούσες για πατρίδα ήσουν εθνικιστής, αν συγκρινόσουν με κάποιον άλλο λαό ήσουν σωβινιστής, αν μιλούσες για το στρατό ήσουν μιλιταριστής, μέχρι πριν από 1 χρόνο αν έλεγες τη γνώμη σου για την ιθαγένεια ήσουν ρατσιστής, φονταμενταλιστής!
Πατριώτης ποτέ δεν ήσουν. Η λέξη ήταν σχεδόν επικηρυγμένη, όπως και ο εκφραστής της. Θυμάστε και τα παρεπόμενα∙ ο όρκος στα δικαστήρια και στη Βουλή, οι εικόνες στα σχολεία, οι παρελάσεις, η έπαρση και η υποστολή, ο σταυρός από το κοντάρι και το πανί της σημαίας».
 

Ο Ακρίτας-Ιεράρχης θαρρετά άφησε αιχμές για τη στάση των αρμόδιων πρασινο-μπλε υπουργών της Παιδείας αναφέροντας ως μια από τις απόπειρες χάλκευσης της εθνικής μας ταυτότητας τα σχολικά εγχειρίδια, είτε επειδή το ζητούσε η Ε.Ε είτε με εγχώριο ζήλο.
« Δεν ήταν μόνο «ο συνωστισμός στην παραλία της Σμύρνης», είναι ακόμα ουσιαστικότερη η επέμβαση. Στα σχολικά βιβλία κατορθώθηκε η απάλειψη της αλυσιδωτής συνέχειας των ιστορικών γεγονότων (αν διδάξεις σε σχολική τάξη σήμερα ότι στην άλωση της Πόλης ήταν κι ο Μέγας Ναπολέων, τα παιδιά θα το αποδεχτούν, επειδή συνήθισαν σε ιστορικά άλματα και όχι στην ιστορική συνέχεια) καθώς και η απομυθοποίηση κάθε ιστορικής αλήθειας. (η παλιότερη φράση «μετριούνται οι τούρκοι 3 φορές και λείπουν 3.000, μετριούνται τα ελληνόπουλα και λείπουν 3 λεβέντες» μπορεί να έδινε με την υπερβολή της μια αίσθηση υπερηφάνειας, αλλά δεν έβλαφτε κανέναν, δεν αναβίωνε εχθρότητες, δεν πυροδοτούσε μίση).
Παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα, από τα αναγνωστικά του Δημοτικού απαλείφθηκε τελείως κάθε παραπομπή και σε εκκλησιαστικά στιγμιότυπα», τόνισε παρασταστικά.
 

Δεν παρέλειψε, πάντως, να προχωρήσει σε αυτοκριτική για τα λάθη της Εκκλησίας.«Κάναμε και οι κληρικοί λάθη, όταν παρασυρθήκαμε σε άγνωστα για μας τερέν και μιλήσαμε οι ίδιοι για «κάθαρση της Εκκλησίας».
Βλάσφημη φράση! Και οι ακάθαρτοι που θα πάνε, όταν η Εκκλησία γίνει κολλέγιο αγίων;», αναρωτήθηκε ο κ. Άνθιμος για να απαντήσει αμέσως: « Χάσαμε τότε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να μιλήσουμε στο λαό μας ορθόδοξα∙ για την πορεία προς την μετάνοια και την ανακαίνιση του όλου ανθρώπου, που είναι η κύρια «δουλειά της Εκκλησίας.
Ο λαός μας, λοιπόν, κρύωσε, χαλάρωσε, έχασε τα πρότυπά του, έχασε την ελπίδα του, ισοπέδωσε μέσα του τα πάντα, δεν είχε πλέον φραγμούς και μας ταύτισε με το διεφθαρμένο Κράτος του οποίου μας βλέπει αναπόσπαστο τμήμα.».
 

Επικαλέστηκε, μάλιστα, ένα προσωπικό παράδειγμα για να εκφράσει την προσωπική του πικρία. « Είπα κάποτε σε πολιτικό, αν μάθετε στο λαό μας να πετάει πέτρες στους ιερείς, σε σας θα πετάξει χειροβομβίδες.
Στο τέλος, ο λαός μας, παρασύρθηκε σ’ένα παιχνίδι που απαιτούσε να πληρώσει η Εκκλησία φόρους από την θρυλούμενη «αμύθητη περιουσία» της.»σημείωσε ο Σεβασμιώτατος για να καταλήξει λέγοντας:
 

«Η Ε.Ε. που οραματίστηκε τον εαυτό της να υπάρχει χωρίς τη χριστιανική προμετωπίδα στο Σύνταγμά της δεν υποψιάστηκε ότι έπρεπε να προηγηθεί πνευματική σύγκληση, για να επιτευχθεί η οικονομική. Τα οικονομικά μεγέθη δε φέρνουν κοντά τις καρδιές, δεν εξομαλύνουν τις διαφορές.»

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/01/blog-post_8201.html#ixzz1A4HdKcMk