Η Τουρκία δεν πρόκειται να μειώσει τις δαπάνες για εξοπλισμούς, αποφαίνεται σε έκθεσή του το εγκυρότερο αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικής Stratfor (www.stratfor.com), ενώ ταυτοχρόνως διακρίνει ότι έχει εκλείψει η γεωστρατηγική χρησιμότητα της Ελλάδας για την Δύση!
Αποτιμώντας τις συμφωνίες που υπογράφηκαν στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Ερντογάν, το Stratfor γνωστό για την επιρροή του στην αμερικανική κυβέρνηση, εκτιμά ότι "η Τουρκία “χρύσωσε το χάπι” της Ελλάδας, παρέχοντάς της ουσιαστικά μόνο καθησυχαστικές υποσχέσεις, που έπεισαν την ελληνική πολιτική ηγεσία, παρά την απογοήτευση που νιώθουν οι Έλληνες πολίτες και οι στρατιωτικοί." «Η πιθανότητα μείωσης των τουρκικών εξοπλισμών είναι εξαιρετικά χαμηλή», υποστηρίζουν οι ερευνητές του Stratfor, «καθώς η Τουρκία ως ανερχόμενη δύναμη έχει επεκτείνει τις γεωπολιτικές της δραστηριότητες στον Καύκασο, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή».
«Η Ελλάδα» αναφέρει το Stratfor «δαπανά για την άμυνά της το υψηλότερο κατά κεφαλήν, ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με τα άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης και της Βρετανίας, που διατηρεί δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, αλλά και σε σχέση με την Πολωνία η οποία θεωρεί ότι πρέπει να είναι έτοιμη για την περίπτωση που θα έχει να αντιμετωπίσει τον ρωσικό στρατό.
Οι υψηλές αμυντικές δαπάνες στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της ανασφάλειας της χώρας σε σχέση με τον παραδοσιακό της αντίπαλο, την Τουρκία, η οποία είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την Ελλάδα τόσο σε έκταση και πληθυσμό όσο και στην οικονομία. Ως αποτέλεσμα αυτού του φόβου η Ελλάδα έχει αναπτύξει ένα μεγάλο στόλο μαχητικών στην Πολεμική της Αεροπορία, ο οποίος βρίσκεται σε πολύ υψηλά επιχειρησιακά και ποιοτικά επίπεδα και είναι μεγαλύτερος ακόμα και από της Γερμανίας. Η ισχύς στον αέρα είναι εξαιρετικά σημαντικό τμήμα της ελληνικής αμυντικής στρατηγικής, και ιδιαίτερα πάνω από το Αιγαίο.
Ιστορικά η Ελλάδα έχει καταφέρει να επιβιώσει με την υποστήριξη ξένων δυνάμεων, οι οποίες εκμεταλλευόμενες την στρατηγική της θέση, την προστάτευσαν από πιθανές απειλές». Σύμφωνα με το Stratfor «Το σύγχρονο ελληνικό κράτος οφείλει την ανεξαρτησία του στην υποστήριξη της Μεγάλης Βρετανίας η οποία επεδίωκε να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως μέσο για τον έλεγχο της περιοχής καθώς βρίσκόταν σε ελάχιστη απόσταση τόσο από την τότε Οθωμανική Τουρκία όσο και την νεοανερχόμενη αυτοκρατορική Ρωσία στις αρχές του 19ου αιώνα.
Πιο πρόσφατα οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ υποστήριξαν την Ελλάδα ως τμήμα της Δύσης ώστε να διατηρηθεί υπό έλεγχο η επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ να ελέγχεται και η Γιουγκοσλαβία στα Βαλκάνια. Με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής υπερδύναμης η Ελλάδα χάνει τη στήριξη των μεγάλων δυνάμεων, αφού δεν χρησιμεύει πλέον σε κάποια.
Αυτό άφησε την ελληνική οικονομία να στηρίζεται σε δυο μόνο σημεία, τη ναυτιλία και τον τουρισμό, τα οποία όμως δεν επαρκούν να καλύψουν το χάσμα των δαπανών για την άμυνα, αλλά και τις κοινωνικές δαπάνες. Η Ελλάδα κατόρθωσε να επιζήσει δανειζόμενη, όμως αυτό συνέβαλε στη δημιουργία του σημερινού εφιάλτη, με την αύξηση του χρέους που οδήγησε στην σημερινή οικονομική κρίση.
Δεν αποτελεί έκπληξη η προθυμία της Αθήνας να συμφωνήσει σε αμυντικές περικοπές που έθεσε η Τουρκία. Όμως η πιθανότητα η Τουρκία να κάνει περικοπές είναι εξαιρετικά χαμηλή, λόγω των γεωπολιτικών ανοιγμάτων της Τουρκίας στον Καύκασο, τη Μαύρη θάλασσα και την Μέση Ανατολή».
Τα παραπάνω όχι απλώς δεν απέχουν από την πραγματικότητα, αλλά θα λέγαμε ότι οι ερευνητές του Stratfor, έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, όσο πικρά για τα ελληνικά συμφέροντα και αν είναι ορισμένα πράγματα. Το Stratfor δίνει και μία απάντηση για το πως έφτασε η χώρα στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα: Η γεωστρατηγική-γεωπολιτική χρησιμότητα της Ελλάδας για την Δύση έχει μειωθεί σε τέτοιο βαθμό που απλά αδιαφορούν για την στήριξη της. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν είμαστε χρήσιμοι στρατηγικοί σύμμαχοι για άλλες χώρες εκτός των Δυτικών: Ρωσία και Κίνα προσφέρουν άριστες προοπτικές για γεωστρατηγική και οικονομική σύμπραξη.
Και εδώ αποδεικνύεται ότι πέραν των ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν στην αλλαγή των παγκόσμιων ισορροπιών από το 1989 και μετά, ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό και η ελληνική απραξία και η δουλικότητα της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ελιτ απέναντι στην Δύση, που δεν έχει επιτρέψει στη χώρα να ασκήσει μία ανανεωμένη γεωστρατηγική πολιτική προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εποχής. Και κατ'αυτό τον τρόπο να δημιουργήσει, από μόνη της πλέον, στην Δύση την ανάγκη να αποζητήσει ανανέωση των στρατηγικών της δεσμών με την Ελλάδα.
Σε ότι αφορά την μείωση των εξοπλισμών της Τουρκίας, φυσικά είναι ορθή η εκτίμηση του Stratfor και ιδιαίτερη χρήσιμοι για ανάλυση οι λόγοι τους οποίους επικαλείται – «η Τουρκία ως ανερχόμενη δύναμη έχει επεκτείνει τις γεωπολιτικές της δραστηριότητες στον Καύκασο, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή» - αλλά στην Ελλάδα πέρα από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, την γνωστή ομάδα του υπουργείου Εξωτερικών, και φυσικά τον γνωστό για τις απιθανολογίες του, πλην όμως αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Θεόδωρο Πάγκαλο και την ομάδα του ΕΛΙΑΜΕΠ, δε νομίζουμε ότι υπάρχει Έλληνας πολίτης που να πιστεύει ότι η Τουρκία μπορεί να μειώσει τους εξοπλισμούς της.
Βέβαια η ανωτέρω πολιτική ομάδα "έχει την υπογραφή" για αποφάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανέγκλητη εθνική καταστροφή. Άρα ο κίνδυνος είναι, κυριολεκτικά, θανάσιμος: Μία πολιτική ηγεσία που πιστεύει τα λόγια του αντιπάλου και εργάζεται προς την κατεύθυνση αφοπλισμού της χώρας και ένας πονηρός αντίπαλος που έχει βρει μία "ελαφρόμυαλη" κυβέρνηση που πιστεύει τα ευχολόγιά του και τα φληναφήματα περί «φιλίας» και «συνεργασίας» και εξοπλίζεται μέχρι να φτάσει τη διαφορά ισχύος στο «κρίσιμο σημείο» και να κάνει πράξη τις πάγιες διεκδικήσεις του!
Αποτιμώντας τις συμφωνίες που υπογράφηκαν στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Ερντογάν, το Stratfor γνωστό για την επιρροή του στην αμερικανική κυβέρνηση, εκτιμά ότι "η Τουρκία “χρύσωσε το χάπι” της Ελλάδας, παρέχοντάς της ουσιαστικά μόνο καθησυχαστικές υποσχέσεις, που έπεισαν την ελληνική πολιτική ηγεσία, παρά την απογοήτευση που νιώθουν οι Έλληνες πολίτες και οι στρατιωτικοί." «Η πιθανότητα μείωσης των τουρκικών εξοπλισμών είναι εξαιρετικά χαμηλή», υποστηρίζουν οι ερευνητές του Stratfor, «καθώς η Τουρκία ως ανερχόμενη δύναμη έχει επεκτείνει τις γεωπολιτικές της δραστηριότητες στον Καύκασο, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή».
«Η Ελλάδα» αναφέρει το Stratfor «δαπανά για την άμυνά της το υψηλότερο κατά κεφαλήν, ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με τα άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης και της Βρετανίας, που διατηρεί δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, αλλά και σε σχέση με την Πολωνία η οποία θεωρεί ότι πρέπει να είναι έτοιμη για την περίπτωση που θα έχει να αντιμετωπίσει τον ρωσικό στρατό.
Οι υψηλές αμυντικές δαπάνες στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της ανασφάλειας της χώρας σε σχέση με τον παραδοσιακό της αντίπαλο, την Τουρκία, η οποία είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την Ελλάδα τόσο σε έκταση και πληθυσμό όσο και στην οικονομία. Ως αποτέλεσμα αυτού του φόβου η Ελλάδα έχει αναπτύξει ένα μεγάλο στόλο μαχητικών στην Πολεμική της Αεροπορία, ο οποίος βρίσκεται σε πολύ υψηλά επιχειρησιακά και ποιοτικά επίπεδα και είναι μεγαλύτερος ακόμα και από της Γερμανίας. Η ισχύς στον αέρα είναι εξαιρετικά σημαντικό τμήμα της ελληνικής αμυντικής στρατηγικής, και ιδιαίτερα πάνω από το Αιγαίο.
Ιστορικά η Ελλάδα έχει καταφέρει να επιβιώσει με την υποστήριξη ξένων δυνάμεων, οι οποίες εκμεταλλευόμενες την στρατηγική της θέση, την προστάτευσαν από πιθανές απειλές». Σύμφωνα με το Stratfor «Το σύγχρονο ελληνικό κράτος οφείλει την ανεξαρτησία του στην υποστήριξη της Μεγάλης Βρετανίας η οποία επεδίωκε να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως μέσο για τον έλεγχο της περιοχής καθώς βρίσκόταν σε ελάχιστη απόσταση τόσο από την τότε Οθωμανική Τουρκία όσο και την νεοανερχόμενη αυτοκρατορική Ρωσία στις αρχές του 19ου αιώνα.
Πιο πρόσφατα οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ υποστήριξαν την Ελλάδα ως τμήμα της Δύσης ώστε να διατηρηθεί υπό έλεγχο η επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ να ελέγχεται και η Γιουγκοσλαβία στα Βαλκάνια. Με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής υπερδύναμης η Ελλάδα χάνει τη στήριξη των μεγάλων δυνάμεων, αφού δεν χρησιμεύει πλέον σε κάποια.
Αυτό άφησε την ελληνική οικονομία να στηρίζεται σε δυο μόνο σημεία, τη ναυτιλία και τον τουρισμό, τα οποία όμως δεν επαρκούν να καλύψουν το χάσμα των δαπανών για την άμυνα, αλλά και τις κοινωνικές δαπάνες. Η Ελλάδα κατόρθωσε να επιζήσει δανειζόμενη, όμως αυτό συνέβαλε στη δημιουργία του σημερινού εφιάλτη, με την αύξηση του χρέους που οδήγησε στην σημερινή οικονομική κρίση.
Δεν αποτελεί έκπληξη η προθυμία της Αθήνας να συμφωνήσει σε αμυντικές περικοπές που έθεσε η Τουρκία. Όμως η πιθανότητα η Τουρκία να κάνει περικοπές είναι εξαιρετικά χαμηλή, λόγω των γεωπολιτικών ανοιγμάτων της Τουρκίας στον Καύκασο, τη Μαύρη θάλασσα και την Μέση Ανατολή».
Τα παραπάνω όχι απλώς δεν απέχουν από την πραγματικότητα, αλλά θα λέγαμε ότι οι ερευνητές του Stratfor, έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, όσο πικρά για τα ελληνικά συμφέροντα και αν είναι ορισμένα πράγματα. Το Stratfor δίνει και μία απάντηση για το πως έφτασε η χώρα στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα: Η γεωστρατηγική-γεωπολιτική χρησιμότητα της Ελλάδας για την Δύση έχει μειωθεί σε τέτοιο βαθμό που απλά αδιαφορούν για την στήριξη της. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν είμαστε χρήσιμοι στρατηγικοί σύμμαχοι για άλλες χώρες εκτός των Δυτικών: Ρωσία και Κίνα προσφέρουν άριστες προοπτικές για γεωστρατηγική και οικονομική σύμπραξη.
Και εδώ αποδεικνύεται ότι πέραν των ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν στην αλλαγή των παγκόσμιων ισορροπιών από το 1989 και μετά, ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό και η ελληνική απραξία και η δουλικότητα της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ελιτ απέναντι στην Δύση, που δεν έχει επιτρέψει στη χώρα να ασκήσει μία ανανεωμένη γεωστρατηγική πολιτική προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εποχής. Και κατ'αυτό τον τρόπο να δημιουργήσει, από μόνη της πλέον, στην Δύση την ανάγκη να αποζητήσει ανανέωση των στρατηγικών της δεσμών με την Ελλάδα.
Σε ότι αφορά την μείωση των εξοπλισμών της Τουρκίας, φυσικά είναι ορθή η εκτίμηση του Stratfor και ιδιαίτερη χρήσιμοι για ανάλυση οι λόγοι τους οποίους επικαλείται – «η Τουρκία ως ανερχόμενη δύναμη έχει επεκτείνει τις γεωπολιτικές της δραστηριότητες στον Καύκασο, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή» - αλλά στην Ελλάδα πέρα από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, την γνωστή ομάδα του υπουργείου Εξωτερικών, και φυσικά τον γνωστό για τις απιθανολογίες του, πλην όμως αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Θεόδωρο Πάγκαλο και την ομάδα του ΕΛΙΑΜΕΠ, δε νομίζουμε ότι υπάρχει Έλληνας πολίτης που να πιστεύει ότι η Τουρκία μπορεί να μειώσει τους εξοπλισμούς της.
Βέβαια η ανωτέρω πολιτική ομάδα "έχει την υπογραφή" για αποφάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανέγκλητη εθνική καταστροφή. Άρα ο κίνδυνος είναι, κυριολεκτικά, θανάσιμος: Μία πολιτική ηγεσία που πιστεύει τα λόγια του αντιπάλου και εργάζεται προς την κατεύθυνση αφοπλισμού της χώρας και ένας πονηρός αντίπαλος που έχει βρει μία "ελαφρόμυαλη" κυβέρνηση που πιστεύει τα ευχολόγιά του και τα φληναφήματα περί «φιλίας» και «συνεργασίας» και εξοπλίζεται μέχρι να φτάσει τη διαφορά ισχύος στο «κρίσιμο σημείο» και να κάνει πράξη τις πάγιες διεκδικήσεις του!
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου