Φάρμακα για πολίτες β’ κατηγορίας στους Έλληνες!

Νέες θεραπείες με καθυστέρηση ακόμη και 3 ετών. Ηλεκτρονική συνταγογράφηση με …μαύρες τρύπες. Τιμολόγηση φαρμάκων μήνες μετά… Αυτά είναι μόνο ορισμένα από τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά τη διάθεση φαρμάκων στην ελληνική αγορά και ενισχύονται με τις νέες ρυθμίσεις που ψηφίζονται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας.

Γεγονός βέβαια που βλάπτει σοβαρά την υγεία των ελλήνων ασθενών οι οποίοι μετατρέπονται άμεσα σε πολίτες …β’ κατηγορίας της Ευρώπης. 

Είναι ενδεικτικό ότι σε όλη την Ευρώπη η πρόσβαση σε καινοτόμες θεραπείες, ανταμείβεται και προωθείται από το ίδιο το κράτος μιας και από αυτή προκύπτουν σημαντικά οικονομικά οφέλη για τα ταμεία αλλά κυρίως για τον ασθενή. Στην Ελλάδα όμως η καινοτομία, φαίνεται, ότι τιμωρείται και μέσω αυτής τιμωρείται η Επιχειρηματικότητα και η Ανάπτυξη. 

 

Συγκεκριμένα, συζητείται στο νέο μνημόνιο τα νέα φάρμακα να καλύπτονται από τα Ασφαλιστικά Ταμεία όταν αποζημιώνονται  τουλάχιστον από 10 με 12 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέτρο που μάλλον δεν έχει λογική καθώς οι νέες θεραπείες θα φθάνουν στην Ελλάδα με καθυστέρηση ακόμη και τριών ετών. Αυτό βέβαια συνεπάγεται αποκλεισμό των Ελλήνων ασθενών από νέες θεραπείες. Ουδείς βέβαια σε ετούτη τη χώρα δεν αναλογίζεται ότι η καινοτομία είναι επένδυση η οποία οδηγεί σε Ανάπτυξη.

 

Το πρόβλημα όμως δεν περιορίζεται εδώ... Η ηλεκτρονική συνταγράφηση βαδίζει ακόμη με βήματα χελώνας με αποτέλεσμα η Πολιτεία να αδυνατεί να περιορίσει την όποια υπερσυνταγογράφηση με πληροφοριακά συστήματα. Συνέπεια: κάθε φορά να ζητούνται rebates από την Βιομηχανία, που το μόνο που κάνουν είναι να επιβραβεύουν όποιους παρανομούν εις βάρος του συστήματος.

 

Οι λύσεις δεν είναι λίγες για να περιορίσει κανείς τη φαρμακευτική δαπάνη. Και είναι βέβαιον πως εφαρμόζονται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ενδεικτικά τα μέτρα θα μπορούσαν να εστιασθούν: 

-στον εξορθολογισμό των τιμών των off patent και generics

-στην πάταξη της απάτης μέσω των πλαστών συνταγών από τα κουπόνια των εξαγωγών

-στην σωστή απόδοση των ήδη θεσμοθετημένων ποσοστών συμμετοχής

  (0,10,25%) χωρίς να πρέπει επ’ ουδενί να επιβαρυνθούν περαιτέρω οι πολίτες και δη οι ασθενέστερες τάξεις

-στην σωστή απόδοση των ποσοστών κέρδους της εφοδιαστικής αλυσίδας όπως αναφέρονται στο Μνημόνιο

-και φυσικά στην καθολική εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και στην εφαρμογή των θεραπευτικών πρωτοκόλλων.

http://www.iatropedia.com/articles/read/1241