Όπως διάβασα στο Defence Net :
"...Γεωστρατηγική-ενεργειακή "βόμβα" μεγατόνων εξερράγη στην Βουλή πριν απο λίγο ( το μεσημέρι), με τον βουλευτή της Ν.Δ. Πάνο Παναγιωτόπουλο να την "απασφαλίζει" και τον υφυπουργό ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη να υπόσχεται ότι "σκάει" εντός των επόμενων ημερών: Ο βουλευτής της Ν.Δ. και πρώην υπουργός, ζήτησε από την κυβέρνηση "να ξεκινήσει άμεσα γεωτρήσεις νότια της Κρήτης, όπου σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει, το κοίτασμα είναι μεγαλύτερο από αυτό του "Οικοπέδου 12" στην Κύπρο".
Δηλαδή απαίτησε να μην περιοριστούμε στους διαγωνισμούς αλλά να προχωρήσουμε σε γεωτρήσεις άμεσα, ακολουθώντας την τακτική του αείμνηστου Εθνάρχη, προέδρου της Κύπρου,Τάσσου Παπαδόπουλου.
Άμεση ήταν η απάντηση του παριστάμενου υφυπουργού Γιάννη Μανιάτη (γιατί κάτι μας λέει ότι δεν ήταν τυχαία ούτε η ομιλία του Π.Παναγιωτόπουλου, ούτε η παρουσία του Γ.Μανιάτη;), ο οποίος είπε ότι "Aναφορικά με αυτά που είπε στην ομιλία του ο Π.Παναγιωτόπουλος, έχω να πω ότι σε λίγες ημέρες νομίζω ότι θα έχουμε καλές ειδήσεις προς την κατεύθυνση αυτή". Στην συζήτηση παρενέβη και ο προεδρεύων της συνεδρίασης αντιπρόεδρος της Βουλής Γ.Νιώτης, ο οποίος είπε ότι "Νομίζω προς αυτή την κατεύθυνση ήταν και η ομιλία του Γ.Παπανδρέου χθες".
Ορθώς αναρωτιέται το Defence Net γιατί τους έπιασε στα ξεφνικά τέτοια "πρεμούρα" όταν ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια βαρεθήκαμε να ακούμε για "άμεση εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στο υπέδαφος της Ελλάδας". Το Defence Net δίνει την δική του εξήγηση λέγοντας χαρακτηριστικά ότι : "...υπάρχει ... έξωθεν πίεση για "άμεση έναρξη γεωτρήσεων" και μάλιστα ήδη έχει βρεθεί και η εταιρεία που θα τις κάνει. Πιο απλά, μέχρι το καλοκαίρι η Ελλάδα "θα τρυπήσει" νότια της Κρήτης σε ένα κοίτασμα το οποίο δείχνει να είναι το τριπλάσιο εκείνου της Κύπρου. Με εγγυήσεις ασφάλειας να δίνονται τόσο από τις ΗΠΑ, όσο και από την Γαλλία, που θέλουν πάση θυσία να προχωρήσει άμεσα το project... "
Δεν θα διαφωνήσω ως προς τις διαπιστώσεις του Defence Net ,όμως πρέπει να λάβουμε σοβαρά την γενικώτερη κατάσταση που διαμορφώνεται στο ευρωπαϊκό περιβάλλον και όχι μόνο.
Ο ρυθμός των πολιτικο - οικονομικών αλλαγών αλλά και ανατροπών στην Ευρώπη όπωσδήποτε δεν έχει καμία σχέση με την συνηθισμένη "ιστορική ταχύτητα" των μεταβολών .Οι παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες όπως τις είχαμε συνηθίσει ήδη έχουν αλλάξει και όλα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ αγωνίζονται με νύχια αλλά χωρίς δόντια να κρατήσουν στα χέρια τους την διαχείριση της νεώτερης Νέας Τάξης Πραγμάτων. Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε σαν έκρηξη μιας αμερικανοεβραϊκής τραπεζοτσιχλόφουσκας , απλώθηκε σαν αυτοενισχυόμενο ωστικό κύμα σε όλες τις ΗΠΑ και τώρα χτυπά την Ευρώπη σαν τροπικός τυφώνας.
Μέσα σε αυτόν τον πανικό που επικρατεί στο ιστορικό κέντρο του καπιταλισμού δηλαδή τη Ευρώπη , η Γερμανία προσπαθεί να αρπάξει την ευκαιρία διεκδικώντας όχι μόνο την ηγεμονία στη γηραιά ήπειρο αλλά την ίδια την διαχείριση της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Το Δ΄ Ράιχ είναι σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού κάθε Γερμανού και η ανάγκη για... μιά "ρεβάνς" αποτελεί αναμφισβήτητα το καύσιμο στην πολιτική ατμομηχανή της Γερμανίας, ειδικά τώρα που "εισπράττει" τις "παράπλευρες ωφέλειες" απο το ράγισμα της λεπτεπίλεπτης ευρωπαϊκής ...ένωσης. Αν λοιπόν ευοδωθούν οι προσδοκίες των Γερμανών εραστών της δημιουργικής καταστροφής , αυτό σημαίνει ότι ο θρόνος του παγκόσμιου διαχειριστή της Νέας Τάξης Πραγμάτων, τον οποίον κατέχουν μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ, κινδυνεύει απο έναν όψιμο σφετεριστή.
Για να συνδέσουμε όλες αυτές τις εκ πρώτης όψεως "χαοτικές" σκέψεις με αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν στην Ελλάδα ας δούμε τί συνέβη τις τελευταίες εβδομάδες:
Ο Παπανδρέου ήταν σε πανικό και πέταξε κατά λάθος την made in USA χειροβομβίδα του δημοψηφίσματος, ή απλώς εκτέλεσε μια επείγουσα αποστολή;
Πάντως ότι και να έγινε , σημασία έχει πως αυτή η χειροβομβίδα αν και δεν έσκασε, έπαιξε τον ρόλο του επιταχυντή των εξελίξεων. Μέσα σε λίγες ημέρες η Ελλάδα και η Ιταλία έγιναν υποκαταστήματα της Goldman Sachs και της Group of thirty, δηλαδή της Αμερικής , η Ευρωζώνη μπήκε στην φάση ενός σηψαιμικού σοκ και η Γερμανία είδε πάλι τον "στρατηγό Πάτον " να της κουνάει το μαντήλι απο την απέναντι όχθη του Ρήνου.
Αν οι συνθήκες ήταν παρόμοιες με εκείνες της παλιάς "Νέας Τάξης", που τότε ήταν αποκλειστικά γερμανική υπόθεση , τότε η Μέρκελ θα είχε πάει κατ΄ευθείαν στα υπόγεια της καγκελαρίας περιμένοντας το "θαύμα".Όμως σε αυτη τη νέα Αμερικανο - Γερμανική αντιπαράθεση τα πράγματα είναι λίγο πιο σύνθετα. Δεν υπάρχει ο "εξ ανατολών κίνδυνος" (Ρωσία), ή για να είμαστε ακριβείς , δεν δείχνει προς το παρόν ότι αποτελεί "κίνδυνο", αφού οι μόνες "ιδεολογικές αντιπαραθέσεις" που υπάρχουν με αυτόν είναι μόνο ως προς τον τρόπο της διαχείρισης του ίδιου πολιτικού συστήματος .
Δυστυχώς αυτό που απομένει να δούμε είναι όχι ποιός απο δαύτους θα πάρει τελικά το σκήπτρο του παγκόσμιου διαχειριστή της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αλλά πόσα πτώματα θα έχει αφήσει πίσω του αυτός ο σκυλοκαυγάς.
Με βάση αυτές τις γενικές διαπιστώσεις είναι μάλλον βέβαιο ότι το βόλεϋ μεταξύ του Παναγιωτοπουλου και του Μανιάτη είχε σαν μπάλα άλλη μια αμερικάνικης κατασκευής χειροβομβίδα που αυτή την φορά θα σκάσει στην ώρα της , όταν δηλαδή η Ευρώπη θα καταρρέει. Μόνο που απο αυτήν την έκρηξη δεν θα πάρει φωτιά μόνο το φυσικό αέριο, που όπως λένε είναι μπόλικο στο υπέδαφος της Νότιας Κρήτης, αλλά όλη η Μεσόγειος και τα Βαλκάνια.
Αν λοιπόν η έναρξη γεωτρήσεων στη Νότια Κρήτη θεωρηθεί απο την Τουρκία ως η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι , τότε ένας αρχικά Ελληνο- Τουρκικός πόλεμος θα πρέπει να θεωρείται κάτι παραπάνω απο βέβαιος και θα είναι η καλύτερη ευκαιρία για την κρυφή προς το παρόν Αμερικανο- Γαλλική συμμαχία να παρασύρει την ανταγωνίστρια Γερμανία σε ένα πεδίο μάχης γεμάτο στημένες παγίδες.
Με απλά λόγια η ενδεχόμενη Ελληνο - Τουρκική σύρραξη. θα είναι απλώς ο πυροκροτητής ενός μεγάλου περιφερειακού πολέμου, η έκβαση του οποίου θα ξεκαθαρίσει και το ποιός θα είναι ο νέος πανίσχυρος πλανητάρχης.
Ας ευχηθούμε να μην συμβεί τίποτε απο όλα αυτά και ότι απλώς η κριτική μας ικανότητα έχει επηρεαστεί απο την πολιτική μπόχα που εισπνέουμε σε μεγάλες πλέον ποσότητες καθημερινά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου