Κατέρρευσε και το «ισχυρό χαρτί» του Παπαδήμου

Ούτε αυτός θεωρείται αξιόπιστος!

Η εντελώς εξοργιστική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με αφορμή τις συνεχιζόμενες πιέσεις για έγγραφες δεσμεύσεις – δηλώσεις νομιμοφροσύνης, καθίσταται ακόμη εξοργιστικότερη εξαιτίας του αμέριμνου τρόπου με τον οποίο την αντιμετωπίζει ο Γ. Παπανδρέου. 

Αν και το μπλοκάρισμα τις έκτης δόσης, που είχε αποφασιστεί και βρισκόταν στον δρόμο, οφείλεται αποκλειστικά στη δική του τουλάχιστον αψυχολόγητη ενέργεια να συμφωνήσει στις 27 Οκτωβρίου και να αθετήσει, δια του δημοψηφίσματος, την υπογραφή του τέσσερις ημέρες αργότερα, ο ίδιος παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει. 

Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει καν πει αν θα βάλει την υπογραφή του - προφανώς η σιωπή του μπορεί να εκληφθεί ως αποδοχή του εκβιασμού. 

Αντίθετα, συνέχιζε μέχρι χθες τις επαφές του με υπουργούς και (πρωτοκλασάτους) βουλευτές, υποστηρίζοντας (με επίσημη ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ) ότι αυτές περιλαμβάνουν, κυρίως, συζητήσεις για τον καλύτερο συντονισμό και απόδοση της κυβέρνησης! 

Δηλαδή συζητά για το PSI, ενώ, με δική του ευθύνη, η έκτη δόση παραμένει στον αέρα και η χώρα τελεί υπό εκβιαστική ομηρεία. 

Αν δεν έλθει η έκτη δόση, υπάρχει έστω και η παραμικρή περίπτωση να αποδώσει η παρούσα κυβέρνηση; 

Προφανώς, όχι! Επομένως, το πρώτιστο μέλημα είναι αυτό και επ’ αυτού έπρεπε να βρουν λύσεις ο ίδιος και οι συνομιλητές του, που θεωρούν πως, με τις κωλυσιεργίες και την απόλυτη απραξία τους, πέταξαν το μπαλάκι στη Νέα Δημοκρατία. 

Μέχρι στιγμής, ουδείς από την πλευρά της προηγούμενης (και νυν) κυβέρνησης έχει πει κάτι σχετικό. Αντίθετα, τους βλέπουμε να τοποθετούνται σε θέση εκκίνησης στην κούρσα διαδοχής. 

Την ίδια ώρα, ακόμη και τώρα ο κ. Παπανδρέου επιμένει πως η ιδέα περί δημοψηφίσματος ήταν ιδιαιτέρως… ευφυής, αφού οδήγησε στην κυβέρνηση συνεργασίας. 

Αλλά η υπό τον κ. Παπαδήμο κυβέρνηση συνεργασίας, που τόσο πολυπόθητη είχε εμφανιστεί, μέχρι στιγμής δεν μπορεί να λύσει αυτό το πρόβλημα. 

Επομένως, δώρον άδωρον! Διότι η νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε για να λύνει τα προβλήματα με τους δανειστές. 

Και για να υπάρχει αξιόπιστος συνομιλητής τους! 

Χθες, όμως, ο κ. Παπαδήμος, κατά την κοινή συνέντευξη με τον πρόεδρο της Κομισιόν Μπαρόζο, κάθε άλλο παρά έδωσε την εικόνα πρωθυπουργού που εκπροσωπεί μια χώρα και παίρνει πάνω του όλες τις πρωτοβουλίες. 

Αυτό που εμφανίστηκε, ήταν η εικόνα ενός αδύναμου πρωθυπουργού που, όπως είπε, ασφαλώς ο ίδιος θα παράσχει τις περί μεταρρυθμίσεων ενυπόγραφες εγγυήσεις που αποφάσισε το Eurogroup – μετά το… ζεμάτισμα Παπανδρέου – αλλά, πρόσθεσε, και «τα ελληνικά κόμματα είναι απαραίτητο να εκφράσουν, μέσω επιστολής, τη δέσμευσή τους στην κυβέρνηση». 

Αυτό σημαίνει πως ούτε ο ίδιος θεωρεί αρκετή την θηριώδη εντολή που έλαβε με την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. 

Κυρίως, όμως, δεν θεωρείται ισχυρός ούτε από τους δανειστές – εταίρους, οι οποίοι δείχνουν να τον αντιμετωπίζουν – αν και οι ίδιοι τον επέβαλαν – ως προσωρινό διεκπεραιωτή. 

Προσπαθώντας να αιτιολογήσει αυτήν την (ταπεινωτική) στάση, έδειξε να μεταφέρει τους ισχυρισμούς των εταίρων μας, σύμφωνα με τους οποίους οι υπογραφές είναι αναγκαίες επειδή το πρόγραμμα είναι μακροπρόθεσμο και η κυβέρνηση βραχυπρόθεσμη. 

Είπε δηλαδή πως οι υπογραφές χρειάζονται «προκειμένου να εξαλειφθούν η αβεβαιότητα και οι αμφιβολίες σχετικά με τις μελλοντικές ενέργειες των κομμάτων που μπορεί να είναι στην εξουσία». 

Και επομένως θεωρεί, όπως είπε, «απαραίτητη την επιστολή από τους ηγέτες των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, όμως εκείνοι θα αποφασίσουν με ποιόν τρόπο θα γίνει η επιβεβαίωση των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει». 

Εν ολίγοις ούτε ο ίδιος αισθάνεται ισχυρός, ούτε οι δανειστές τον θεωρούν ισχυρό. 

Το γεγονός αποτελεί από μόνο του ικανό λόγο για να παραιτηθεί (χθες). 

Ο κ. Παπαδήμος ανέλαβε την κυβέρνηση για να υπάρχει κάποιος που θα θεωρούν οι εταίροι αξιόπιστο συνομιλητή και ο οποίος θα μιλά την γλώσσα τους και θα μπορεί να τους πείσει. 

Αν αυτή η προϋπόθεση δεν πληρούται, τότε ποιος ο λόγος γι’ αυτήν την (άνευ εκλογών) περιπέτεια; 

Για να δηλώσει ο κ. Χρυσοχοΐδης (χθες) παρών στην μάχη της διαδοχής και να γίνουν υφυπουργοί ο Ροντούλης και ο Γεωργιάδης; 

Κι’ αν, όπως είπε, οι βασικές προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης, είναι η επίτευξη συμφωνίας επί του δεύτερου πακέτου χρηματοδότησης της Ελλάδας μέχρι τα τέλη της χρονιάς, καθώς και η ολοκλήρωση του σχεδίου ανταλλαγής του ελληνικού χρέους, τότε τι του χρειάζονταν οι πενήντα υπουργοί, αναπληρωτές και υφυπουργοί; 

Προφανώς τίποτε και η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. 

Και τι νόημα έχει να μας λέει (χθες) ο κ. Παπαδήμος ότι οι προοπτικές για το PSI είναι εξαιρετικές, αλλά να μην μπορούμε να πάρουμε την δόση από το προηγούμενο δάνειο; 

Και τι νόημα έχει να λέει ο κ. Μπαρόζο (χθες) πως η ΕΕ θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει την Ελλάδα, όμως και η Ελλάδα πρέπει να θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της και πως χρειάζεται εθνική συναίνεση και να αποφεύγονται τα πολιτικά παιχνίδια, όταν το κόμμα με το οποίο συνομιλούσε μέχρι χθες αυτή τη στιγμή ασχολείται μόνο με την διαδοχή στην ηγεσία του και ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ; Δηλαδή με πολιτικά παιχνίδια; 

Και μόνο που ο κ. Χρυσοχοΐδης, μιλώντας στον Real Fm και στον Ν. Χατζηνικολάου, είπε ότι «δικαιούται κι’ αυτός με τη σειρά του» να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ενώ η χώρα ολόκληρη βρίσκεται στον αέρα και ο ίδιος συνεχίζει να οργανώνει συνεντεύξεις Τύπου για… φιλικό προς τις επιχειρήσεις περιβάλλον, (που το ανακοινώνει ξανά και ξανά χωρίς μέχρι στιγμής κανένα αποτέλεσμα), είναι για να βγαίνει κανείς από τα ρούχα του. 

Επίσης, τι νόημα έχει να λέει ο κ. Μπαρόζο πως η έκτη δόση πρέπει να εκταμιευθεί το συντομότερο δυνατό και πως το δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας πρέπει να έχει συμφωνηθεί έως το τέλος του χρόνου, όταν όλα αυτά εξαρτώνται από μια δέσμευση που έχει ήδη δοθεί; 

Αντίθετα, και χθες η Κομισιόν, δια του εκπροσώπου της Ολιβιέ Μπαγί, επέμεινε ότι η παροχή έγγραφων δεσμεύσεων είναι όρος για την καταβολή της 6ης δόσης προς την Ελλάδα, καθώς η ευρωζώνη εξακολουθεί να αναμένει έγγραφες και ξεκάθαρες δεσμεύσεις από τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας σχετικά με την τήρηση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου.


Με τι παίζουν; 

Κατόπιν αυτού, είναι προφανές ότι η Γερμανία προσπαθεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε οικιοθελή αποχώρηση από την ευρωζώνη – οπότε ίσως να βρεθεί προ εκπλήξεων (η Γερμανία) και να απαιτηθούν επιτέλους και οι γερμανικές οφειλές. 

Όσο για τις χθεσινές δηλώσεις Βενιζέλου, σύμφωνα με τις οποίες «κανείς δεν μπορεί να παίζει με τις ανάγκες τις χώρας», όταν ο ίδιος υποστήριζε τα του δημοψηφίσματος, τι ακριβώς έκανε; Με τι έπαιζε; 

Και ο κ. Παπανδρέου, παριστάνοντας τον αρχηγό και κάνοντας διάφορες επαφές, με τι ακριβώς παίζει;


http://logioshermes.blogspot.com/2011/11/blog-post_4397.html