Η επιτευχθείσα συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής των 17 αρχηγών των κυβερνήσεων του Eurogroup για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, το οποίο βάπτισαν “Σύμφωνο για το ευρώ “, δεν αποτελεί επιτυχία της ελληνικής Κυβέρνησης. Αυτό που… παρέλειψε να πει ο Πρωθυπουργός, το σημαντικότερο, ότι η επιφαινόμενη «επιτυχία» οφείλεται σε έναν άλλο ηγέτη και μάλιστα έναν ηγέτη της Κεντροδεξιάς, τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι!
Σύμφωνα με αναφορές από ιταλικές και κοινοτικές διπλωματικές πηγές, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπέβαλε το αίτημα του “προτύπου διπλής οικονομίας”, με άλλα λόγια, πρόταση για μια σειρά από οικονομικά μέτρα , αλλά και φορολογικά πλεονεκτήματα για τις περιφέρειες που υστερούν στην ΕΕ, εχοντας στο νού του τη Νότια Ιταλία αλλά και χώρες όπως την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την δημιουργία ανάπτυξης των συστημάτων της Ιταλίας και κατ’επέκταση των αδύναμων Κρατών Μελών.
Μάλιστα, ο Μπερλουσκόνι έδωσε μεγάλη μάχη στην ευρωπαϊκή αρένα. Η προσπάθεια αυτή του «Καβαλιέρε» είχε ξεκινήσει από την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 4 Φεβρουαρίου με τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, και με την υποστήριξη του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Την παράλληλη και μυστική αυτή οικονομική διπλωματία ανέλαβε προσωπικά ο ίδιος, με την βοήθεια του υπουργού των οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι και του επικεφαλής της Τράπεζας της Ιταλίας και υποψηφίου για την θέση του προέδρου της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι. Το γεγονός αυτό, λίγο περισσότερο από ένα μήνα μετά το Σύμφωνο, εγκρίθηκε.
Αυτό αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία- αν και ακόμα φαινομενική- αλλά πάντως επιτυχία της ιταλικής διπλωματίας και όχι του Γιώργου Παπανδρέου, του ΠΑΣΟΚ και της Ελλάδας.
Αυτά που συμφωνήθηκαν χθές αποτελούν μόνο μια πολιτική δέσμευση που πρέπει να αναληφθούν σε εθελοντική βάση και χωρίς συνοδευτικά στοιχεία, με τον τρόπο που επιλέγει η κάθε κυβέρνηση. Υπό την επίβλεψη μια φορά το χρόνο από τις Βρυξέλλες. Επιτακτικός όρος του Συμφώνου, είναι η εξάλειψη των διαρθρωτικών ανισορροπιών και της υπερβολικών διαφορών που έχουν αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα που αποτελεί την πηγή της Μεγάλης Ύφεσης του ευρώ.
Η αποκατάσταση και η διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών θα γίνεται βάσει νόμου, αλλά θα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των Κρατών. Η συμφωνία εστιάστηκε επίσης στην εξέλιξη των μισθών, η οποία πρέπει να είναι συνεπής με εκείνη της παραγωγικότητας. Σε περίπτωση που η αύξηση θα είναι ωθούμενη από απορρύθμιση των προστατευόμενων τομέων, όπως οι επαγγελματικές υπηρεσίες και το λιανικό εμπόριο, τη βελτίωση της εκπαίδευσης, την προώθηση της Ε & Α, την καινοτομία και τις υποδομές, την εξάλειψη των διοικητικών επιβαρύνσεων, ιδίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις .
Αργά το βράδυ της Παρασκευής οι 17 του Eurogroup συζητούσαν σε δύο επίπεδα: για τις χρηματοδοτικές ρυθμίσεις, τις παρεμβάσεις στην αγορά και για το κόστος δανεισμού για τους δικαιούχους. Αναμονή λοιπον για “όσους” από την Ελλάδα, ψάχνουν για μία μείωση των επιτοκίων των δανείων, καθώς και μια επιμήκυνση των προθεσμιών λήξης τους.
Μιa συμβουλή: μήπως ενδιάμεσα, μέχρι την 25 Μαρτίου, θα ηταν φρόνιμο, ο κύριος Παπανδρέου να κάνει μια βόλτα και από την Ρώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου